Narjis Fatima, Field Facilitator, WWF-Πακιστάν
Από μικρή ηλικία, ο Νάρτζις ανέπτυξε ιδιαίτερη αγάπη και συγγένεια για τη γεωργία και τη φύση. Η μητέρα της, που ήταν βαμβακοσυλλέκτης και ηγέτης για τα δικαιώματα των εργαζομένων γυναικών, την ενέπνευσε να στηρίξει τις γυναίκες στον τομέα του βαμβακιού. Το WWF-Πακιστάν την διόρισε ως Φορέα Διαμεσολαβήτρια το 2018. Ο Narjis έκτοτε εκπαίδευσε αμέτρητες γυναίκες από τα τοπικά χωριά και κοινότητες σε καλύτερες πρακτικές συλλογής βαμβακιού.
Τι σας ενέπνευσε να συνεργαστείτε με γυναίκες στον τομέα του βαμβακιού;
Η γεωργία είναι η οικογενειακή μας επιχείρηση, μου άρεσε από μικρός. Ο πατέρας μου ήταν αγρότης και η μητέρα μου βαμβακοσυλλέκτης. Μετά την ολοκλήρωση των σπουδών μου, πήγαινα μαζεύοντας βαμβάκι με τη μητέρα μου. Μαζί με το μάζεμα βαμβακιού, η μητέρα μου ήταν επίσης ηγέτης για τα δικαιώματα των εργαζομένων γυναικών. Κάποιοι από τους αγρότες είτε πλήρωναν λιγότερους μισθούς είτε δεν παρείχαν καθαρό πόσιμο νερό και ήθελε να το αλλάξει αυτό. Με ενέπνευσε η δέσμευση της μητέρας μου στα δικαιώματα των εργαζομένων και ήθελα να κάνω κάτι και για τους εργαζόμενους.
Τι σας παρακινεί στο ρόλο σας ως Field Facilitator;
Ο στόχος του έργου μας είναι να προωθήσουμε την Καλύτερη Βαμβακοκαλλιέργεια για να κάνουμε την παραγωγή βαμβακιού καλύτερη για τον καλλιεργητή, καλύτερη για το περιβάλλον και καλύτερη για τη βιομηχανία βαμβακιού. Εκπαιδεύοντας τις γυναίκες εργαζόμενες στις αρχές του Better Cotton, μπορώ να παίξω τον ρόλο μου στην παραγωγή βιώσιμου βαμβακιού και να βελτιώσω τους κοινωνικούς και οικονομικούς πόρους τους. Μπορώ επίσης να συμβάλω στα οφέλη της καινοτομίας στη γεωργία και να διαδραματίσω ρόλο στη διάσωση της φύσης. Γι' αυτό θέλω να προωθήσω την καινοτομία στη γεωργία για να προσφέρω ένα καλύτερο μέλλον στα παιδιά μου. Αγαπώ τη φύση τόσο πολύ που θέλω να δουλέψω για την επιβίωσή της.
Μπορείτε να μας πείτε για μια από τις μεγαλύτερες προκλήσεις που είχατε να αντιμετωπίσετε ως γυναίκα στον τομέα του βαμβακιού;
Όταν άρχισα να εργάζομαι για το WWF-Πακιστάν, αντιμετώπισα πολλά προβλήματα γιατί η οικογένειά μου δεν ήθελε να δουλέψω. Κανείς από την οικογένειά μου δεν με πήγαινε στο χωράφι και δεν υπήρχαν μέσα μαζικής μεταφοράς στην περιοχή μας. Έπρεπε να μάθω μόνος μου να οδηγώ μηχανάκι. Έπεσα πολλές φορές και έπαθα πολλούς τραυματισμούς, αλλά δεν τα παράτησα. Στο τέλος, όλη η σκληρή δουλειά μου απέδωσε καρπούς. Οδηγώ το μηχανάκι μου εδώ και τρία χρόνια και το να πηγαίνω στο γήπεδο με το ποδήλατό μου έχει εμπνεύσει πολλές άλλες γυναίκες.
Μπορείτε να μοιραστείτε παραδείγματα νέων πρακτικών που οδήγησαν σε θετικές αλλαγές;
Εκπαιδεύουμε τις εργάτριες σχετικά με τα οφέλη της χρήσης ατομικού προστατευτικού εξοπλισμού όταν εργάζονται στο χωράφι. Τους δείχνουμε πώς να καλύπτουν το κεφάλι τους πριν το μαζέψουν, χρησιμοποιούν μάσκες προσώπου, καλύπτουν τα χέρια τους με γάντια και χρησιμοποιούν βαμβακερό ύφασμα για το μάζεμα του βαμβακιού. Χαίρομαι πολύ που τόσες πολλές γυναίκες ακολουθούν πλέον ασφαλέστερες πρακτικές.
Ποιες είναι οι ελπίδες σας για τις κοινότητες βαμβακιού στις οποίες εργάζεστε;
Ελπίζω ότι η εκπαίδευσή μας θα ενθαρρύνει περισσότερα παιδιά να πάνε στο σχολείο και ότι η βαμβακοπαραγωγική μας κοινωνία θα καλλιεργήσει το βαμβάκι τους σύμφωνα με τις Αρχές Καλύτερης Βαμβακιού. Ελπίζω επίσης να γίνουν σεβαστά τα δικαιώματα των εργαζομένων και να μην γίνει κατάχρηση των φυσικών πόρων. Ελπίζω ότι η κοινότητα του βαμβακιού μας θα προστατεύσει το περιβάλλον και θα υιοθετήσει μεθόδους εξοικονόμησης νερού, θα προστατεύσει τη βιοποικιλότητα και θα πληρώσει ίσους μισθούς. Ελπίζω ότι κανείς δεν θα υποστεί ποτέ διακρίσεις με βάση την κάστα, το χρώμα, τη φυλή ή τη θρησκεία του. Τέλος, ελπίζω ότι οι εργαζόμενοι θα έχουν ελευθερία του συνεταιρίζεσθαι και οι γυναίκες θα έχουν ίσα δικαιώματα με τους άνδρες.
