Better Cotton Initiative (BCI) olarak, tüm çiftçilerin ve işçilerin insan onuruna yakışır bir işe, adil gelir ve ücretler, güvenlik, sosyal koruma, eşit fırsatlar, örgütlenme özgürlüğü, endişelerini dile getirme, karar alma süreçlerine katılma ve onurlu çalışma koşulları için müzakere etme hakkı sunan üretken bir işe sahip olma hakkına sahip olduğuna inanıyoruz.
BCI Pamuğunun, çiftçilerin ve toplumlarının refahını artırarak, kırsal kesimdeki nüfus için insana yakışır iş fırsatları yaratarak ve güvenli ve sağlıklı bir çevreyi teşvik ederek daha iyi hale geldiğinin bilincindeyiz. Bu nedenle insana yakışır iş, programımızın temel odak noktasıdır.
Pamuk Üretimi ve İnsana Yakışır İş - Neden Önemli?
Küresel pamuğun %70'inden fazlası küçük çiftçiler tarafından üretiliyor. Dünyanın dört bir yanındaki küçük toprak sahipleri, insana yakışır işe erişimde, yoksulluk ve derinlere kök salmış yapısal eşitsizliklerden başlayarak ve piyasa engellerinden iklim şoklarına kadar birçok zorlukla karşı karşıya.
Küçük işletme bağlamı içinde ve ötesinde, tarımdaki çalışma ilişkilerinin gayri resmi doğası ve ayrıca zayıf düzenleme ve yaptırım da bu zorluğa katkıda bulunuyor. Çalışma ilişkileri ve güç yapıları da kültürel ve ekonomik uygulamalara derinden gömülüdür. Gümüş kurşun çözümler yoktur ve insana yakışır işin teşvik edilmesi sivil toplum, tedarik zincirleri ve hükümetlerdeki paydaşlarla işbirliğini gerektirir.
Pamuk sektöründe, aşağıdakiler de dahil olmak üzere, çiftlik düzeyinde çok sayıda işgücü sorunu vardır:
Düşük ücretler ve gelirler
Büyük bir risk almalarına rağmen, tedarik zincirinin tabanındaki çiftçiler, küresel emtia piyasalarında tanınmak ve değer görmek için hâlâ mücadele ediyor. İklim değişikliği nedeniyle her zamankinden daha zorlu koşullarla karşı karşıya kalan düşük çiftçi gelirleri, kırsal topluluklarda insana yakışır iş fırsatları yaratmanın önünde önemli bir engel oluşturuyor. Tarımdaki çalışma ilişkilerinin büyük ölçüde kayıt dışı ve mevsimsel doğası nedeniyle, asgari ücret düzenlemeleri genellikle yok veya yetersiz uygulanmaktadır. Üstelik pek çok ülkede asgari ücretler hâlâ insana yakışır bir yaşam standardı sağlamaya yetmiyor. Buna rağmen, sınırlı ekonomik fırsatlar, işçilere bu koşulları kabul etmekten başka çare bırakmayabilir.
Çocuk işçiliği
Aileler genellikle üretim veya hanehalkı desteği için çocuklara güvendiğinden, tarımda çocuk işçiliği yaygındır. Belirli yaşlardaki çocuklar için, uygun koşullarda uygun görevleri yerine getirmek, çocukların gelişimine ve aile refahına olumlu katkı sağlayan önemli beceriler ve güven geliştirebilir. Aynı zamanda, yaşa uygun olmayan, eğitime engel olan ve/veya çocukların fiziksel, zihinsel, ahlaki ve sosyal gelişimine zararlı olan çocuk işçiliği, çocuklar için ciddi sonuçlar doğurabilir ve döngülerin devam etmesine katkıda bulunabilir. hane halkı yoksulluğu. Bazı durumlarda, tarımdaki çocuklar, zorla ve borç karşılığı çalıştırma da dahil olmak üzere, çocuk işçiliğinin en kötü biçimlerinde çalıştırılmaktadır.
Zorla ve borç karşılığı çalıştırma
Zorla çalıştırma, kişilerin, ister şiddet, ister yıldırma, kimlik belgelerine el konulması, maaşlarının alıkonulması, izolasyon veya işyerinden ayrılmalarını kısıtlayan diğer kötü koşullar yoluyla olsun, ceza tehdidiyle karşı karşıya kalırken, kendi istekleri dışında çalıştırılmaları veya aldatılarak istihdam edilmeleridir. . Borç esareti veya borç köleliği olarak da adlandırılan borç karşılığı çalıştırma, özellikle tarımda zorla çalıştırmanın en yaygın şeklidir. Bir kişinin borcunu ödemek için çalışmaya zorlanması durumunda ortaya çıkar. Borçları genellikle aldatıcı çalışma düzenlemelerinden ve kişinin borcunu kontrol etme veya anlama konusunda çok az veya hiç bilgi sahibi olmadığı durumlardan kaynaklanır. Bazı ülkelerde borç köleliği, ev sahiplerine borçlu olan ve borçlarını ödemek için yıllarını harcayan, genellikle esaret altında doğan çocuklarını etkileyen ortakçılar arasında yaygındır. Bir 'modern kölelik' biçimi olan zorla çalıştırma, orantısız bir şekilde en savunmasız ve dezavantajlı grupları etkiler.
Eşitsizlik ve ayrımcılık
Tarım sektöründe cinsiyet, ırk, kast, renk, din, yaş, engellilik, eğitim, cinsel yönelim, dil, siyasi düşünce, köken veya etnik, dini veya sosyal bir azınlık grubuna mensubiyete dayalı eşitsizlik ve ayrımcılık mevcuttur ve pamuk yetiştiren tüm ülkelerde Özellikle kadınlar – pamuk tarımındaki merkezi rollerine rağmen çalışmaları için eşit olarak tanınmamaktadır. Bazı ülkelerde, kadın işçiler aynı iş için erkeklerden daha az kazanıyor veya daha düşük ücretli işlerde ya da daha savunmasız istihdam düzenlemeleri altında çalışıyor. Ayrıca eğitime erişimde, arazi mülkiyetinde ve karar vermede daha büyük engellerle karşılaşma eğilimindedirler. Göçmen statüsü, yaş ve/veya bir azınlığın dini, sosyal veya etnik grubuna ait olma gibi örtüşen faktörler, kadınların sömürü ve istismara karşı savunmasızlığını daha da artırmaktadır. Çiftlik düzeyinde ayrımcı uygulamalar, işe alım, ödeme veya meslek ile eğitime ve temel işyeri tesislerine erişimde daha az elverişli veya haksız muameleyi içerebilir.
Sınırlı işçi ve çiftçi temsili
Çiftçiler ve işçiler arasında, örgütlenme ve toplu pazarlık hakkı da dahil olmak üzere, işteki temel ilkeler ve haklar konusunda değişken ve genellikle sınırlı bir anlayış ve yerine getirme vardır. Bazı ülkelerde çiftçiler üretici örgütlerine veya kooperatiflere katılabilir veya bunları oluşturabilirken, diğer bağlamlarda örgütlenme özgürlüğü ve toplu pazarlık üzerindeki kısıtlamalar, çiftçi veya işçi temsili için yapıların oluşumunu ve çalışma hayatlarını iyileştirebilecek sosyal diyaloğa katılma yeteneklerini etkiler. Tarım işçileri, diğer endüstrilerdeki işçilere kıyasla genellikle işçi destek mekanizmalarının (sendikalar, sosyal güvenlik planları, vb.) dışında kalırlar. Bu özellikle göçmen işçiler için geçerlidir. Dışlanmaları, sömürülme riskini sürdürür.
Sağlık ve güvenlik endişeleri
ILO'ya göre, tarım dünya çapında en tehlikeli mesleklerden biridir. Birçok ülkede tarımdaki ölümlü kaza oranı diğer tüm sektörlerin ortalamasının iki katıdır. Sağlık ve güvenlik endişeleri, çiftliğin büyüklüğüne, mekanizasyon düzeyine, KKD'ye erişime ve yerel düzenlemelere bağlı olarak değişir. Genel olarak, temel sağlık ve güvenlik endişeleri şunları içerir: tehlikeli kimyasallara maruz kalma, güvenli su ve sanitasyon tesislerine sınırlı erişim, ısı stresi (ve sınırlı gölgeli dinlenme alanları), uzun çalışma saatleri ve keskin aletlerin veya ağır makinelerin kullanımını içeren kazalar. Bu risklere ve tehlikelere maruz kalma, kötü yaşam ve çalışma koşullarına ek olarak tıbbi bakım tesislerine sınırlı erişim nedeniyle yaralanmalara, uzun süreli fiziksel bozulmalara, hastalık ve hastalıklara, genellikle ağırlaşan veya ölümle sonuçlanan hastalıklara yol açabilir.
Genel olarak, tarım sektörünün işgücü koruma çerçevelerinden ve çalışma teftişleri gibi ilgili düzenleyici gözetim mekanizmalarından sık sık dışlanması, çiftçiler ve işçiler için sınırlı korumaya dönüşmektedir. Benzer şekilde, kayıt dışı çalışma düzenlemelerinin hakimiyeti ve sınırlı sosyal koruma ağları, ILO'nun tanımına göre tarımı en yüksek riskli sektörlerden biri yapmaktadır. Bunu daha da kötüleştiren, dağınık ve son derece hareketli tarım işçileri, izleme, bilinçlendirme veya şikayetlerin ele alınması dahil olmak üzere çiftçileri ve işçileri desteklemeyi hedefleyen her türlü müdahaleyi operasyonel hale getirmek için gerçek bir zorluk haline getiriyor.
İnsana Yakışır İş'i teşvik ederken BCI, çiftçilerin ve işçilerin en yüksek risk altında olduğu alanlara öncelik vererek risk odaklı bir yaklaşım benimser. BCI, uzmanlığını bir araya getirmek ve yenilikçi yaklaşımları test etmek için Program Ortakları ve diğer teknik ortaklarıyla her zaman iş birliği içinde çalışır. Yaklaşımımızın temel araçlarından biri çiftlik düzeyindeki standartlarımızdır, ancak BCI aynı zamanda temel işgücü zorluklarını ele almayı amaçlayan program ortaklıkları ve müdahalelerde de bulunmaktadır.
İnsana Yakışır İş Stratejisi
2030'a Giden Yol Haritası
2025 yılında BCI, İnsana Yakışır İş Stratejisi yol haritasıMilyonlarca insan için onurlu geçim kaynaklarına doğru dönüştürücü bir yol haritası çiziyoruz.
Yol haritası, 2030 yılına kadar güvenlik açıklarını daha da azaltmak, çalışanların seslerini yükseltmek ve daha iyi çalışma koşulları sağlamak amacıyla, yılların getirdiği deneyimlerden yararlanarak saha düzeyindeki ortaklarımızla birlikte çalışacağımız iddialı ve kapsamlı bir çerçeve sunuyor.
Üç birbirine bağlı sütun etrafında organize edilmiştir: çiftlik düzeyi, programlar ve ortaklıklar ve çok paydaşlı iş birliği. Her sütun, temel nedenleri ele almak ve çiftçilik topluluklarının gelişmesini sağlamak için tasarlanmış müdahalelerle, kırılganlıkları azaltmada, çalışanların seslerini yükseltmede ve sürdürülebilir değişimi teşvik etmede kritik bir rol oynar.
İnsana Yakışır İş Stratejisi: 2030'a Giden Yol Haritası
2020-25 İlerleme Raporu
İnsana Yakışır İş Stratejisi yol haritası, BCI'ın yol haritasına dayanmaktadır ve onun yerini almaktadır önceki 2020-27 İnsana Yakışır İş Stratejisi2025 yılında stratejik bir incelemenin ardından.
2020 ile 2025 yılları arasında BCI ve daha geniş düzenleyici ortamda meydana gelen önemli değişiklikler, çabalarımızın güncelliğini ve etkisini korumak amacıyla stratejimizin gözden geçirilmesini gerektirdi. İnsana Yakışır İş Stratejisi 2020-25 İlerleme Raporu pamuk üretim bölgelerinde insana yakışır işlerin ilerletilmesinde kaydettiğimiz ilerlemeyi vurgulamaktadır.
Rapor, öğrenme, güçlendirme ve izleme üzerine odaklanmaktadır. Bu üç temel, pamuk sektöründeki bağlamsal riskleri anlamaya yönelik faaliyetlerimizi bir araya getiriyor; personelimizin, denetçilerimizin ve Program Ortaklarımızın yeterliliklerini güçlendirmeyi ve yerel ve uluslararası aktörlerle ortaklıklar kurmayı; ve güvence süreçlerimiz ve veri toplamamız yoluyla saha düzeyinde ilerlemeyi izlemeyi hedefliyoruz.
İnsana Yakışır İş Stratejisi: 2020-25 İlerleme Raporu
İnsana Yakışır İş Stratejisi: 2020-25 İlerleme Raporu Özeti
İnsana Yakışır İş Stratejisi 2020-27
İşgücü ve İnsan Hakları Risk Analizi Aracı
Pamuğumuzun yetiştirildiği ülkelerdeki çalışma ve insan hakları koşullarını izlemek amacıyla BCI bir risk analiz aracı geliştirdi.
BCI İlkeleri ve Kriterlerinde İnsana Yakışır İş
BCI olarak, pamuğun üretildiği çeşitli bağlamları, ailelerin küçük çiftliklerinden büyük ölçekli çiftliklere kadar göz önünde bulunduran, insana yakışır işe geniş bir yaklaşım benimsiyoruz. Yaklaşımımız, işgücü konularında uluslararası otorite olarak kabul edilen Uluslararası Çalışma Örgütü (ILO) standartlarıyla uyumludur ve bir kuruluş olarak büyüdükçe ve geliştikçe bu yaklaşımı sürekli olarak geliştiriyoruz.
Tüm BCI Çiftçileri (küçük çiftçilerden büyük ölçekli çiftliklere kadar) en azından İşyerinde Beş Temel İlke ve Hak'ı desteklemek için çalışmalıdır:
- Örgütlenme özgürlüğü ve toplu pazarlık hakkı
- Zorla çalıştırmanın ortadan kaldırılması
- Çocuk işçiliğinin kaldırılması
- İstihdamda ve meslekte ayrımcılığın ortadan kaldırılması
- İş sağlığı ve güvenliği
BCI İlkeleri ve Kriterleri'nin beşinci ilkesi, bu Temel İlkeler ve İşyerindeki Haklar'ın korunmasına yönelik göstergeleri ortaya koymakta ve çiftçilerin ve işçilerin bu hakları anlamalarını, bu haklara uyulmaması durumunda değerlendirme ve müdahalede bulunmalarını ve işçilerin gerektiğinde şikayet mekanizmalarına erişebilmelerini sağlamayı gerekli kılmaktadır. BCI Çiftçileri, bu yasalar uluslararası çalışma standartlarının altında kalmadığı sürece ulusal çalışma kurallarına uymak zorundadır.
Devamını okuyunuz
- Hakkımızda BCI İlkeleri ve Kriterleri
- BCI Pamuk çiftçilerinin son raporlarımızda insana yakışır iş konusunu nasıl ele aldıkları hakkında Etki Raporu
- Bizim hakkımızda Çocuk işçiliğinin önlenmesine yönelik küresel rehber
- İnsana yakışır iş yaklaşımımızla ilgili son gönderileri buradan okuyun:
Resim kredi: tüm Birleşmiş Milletler Sürdürülebilir Kalkınma Hedefi (BM SDG) simgeleri ve bilgi grafikleri BM SDG web sitesi. Bu web sitesinin içeriği Birleşmiş Milletler tarafından onaylanmamıştır ve Birleşmiş Milletler'in veya yetkililerinin veya Üye Devletlerin görüşlerini yansıtmamaktadır.