"«Ποια είναι η γνώμη σας για την πρωτοβουλία βιωσιμότητας XYZ;» είναι μια ερώτηση που δεν μου αρέσει να ακούω. Εάν επικρίνω την πρωτοβουλία, κινδυνεύω να με θεωρήσουν αλαζονικό. Ωστόσο, εάν επαινώ άδικα την πρωτοβουλία, προσφέρω αξιοπιστία σε ένα πρόγραμμα που μπορεί να είναι σοβαρά ελαττωματικό.
Σαφώς, είναι απαραίτητο ένα πλαίσιο και μια διαδικασία για την αντικειμενική ανάλυση των πρωτοβουλιών. Υπάρχουν βέβαια διάφορες κατηγορίες πρωτοβουλιών. Όταν υπηρετούσα ως Διευθύνων Σύμβουλος του Τμήματος μιας μεγάλης πολυεθνικής εταιρείας, το γραφείο μου πλημμύρισε από αιτήματα για υποστήριξη διαφόρων πρωτοβουλιών. Υπήρξαν αιτήματα για υποστήριξη προγραμμάτων «ευαισθητοποίησης» για την ενημέρωση του κοινού, των επιχειρήσεων και της κυβέρνησης για ένα σημαντικό θέμα. Στη συνέχεια υπήρξαν πρωτοβουλίες «επίδειξης υποστήριξης», για παράδειγμα, υπογραφή κοινής επιστολής προς τον εκδότη που ζητούσε δράση για την κλιματική αλλαγή. Και, φυσικά, υπήρξαν πολλαπλά αιτήματα για υποστήριξη προγραμμάτων στην τοπική κοινωνία (ξενώνες, ορχήστρες, πάρκα κ.λπ.). Αυτού του είδους οι πρωτοβουλίες είναι αρκετά εύκολο για μια ομάδα διαχείρισης να δώσει προτεραιότητα για υποστήριξη ή έγκριση.
Πιο δύσκολο να κριθεί είναι η ευρεία κατηγορία πρωτοβουλιών «υπεύθυνης προμήθειας και βιωσιμότητας». Ο δείκτης Ecolabel Index μας λέει ότι υπάρχουν 458 οικολογικά σήματα της μιας ή της άλλης μορφής (από τα οποία πιθανώς το 15% είναι στον τομέα της κλωστοϋφαντουργίας). Αυτός είναι πολύς θόρυβος για να προσπαθήσετε να τον κόψετε. Ποιες είναι νόμιμες; Ποια είναι άξια υποστήριξης ή έγκρισης; Ποιες είναι οι δαπάνες και οι κίνδυνοι που συνδέονται με την εγγραφή σε ένα;
Ως στέλεχος επιχείρησης, πάντα με ενδιέφεραν οι κίνδυνοι της συσχέτισης με μια συγκεκριμένη πρωτοβουλία. Η εγγραφή σε μια πρωτοβουλία puff που απαιτούσε λίγη «δουλειά» μπορεί να ήταν αρκετά εύκολη, αλλά διέτρεχε επίσης τον κίνδυνο να επιτεθεί η επωνυμία/η εταιρεία για greenwashing. Από την άλλη άκρη του φάσματος, δεν ήθελα να αφιερώσω πολύ χρόνο και πόρους σε μια πρωτοβουλία που δεν επρόκειτο πραγματικά να αλλάξει πολλά για τους ανθρώπους ή τον πλανήτη. Ήθελα να υποστηρίξω πρωτοβουλίες που είχαν την υπόσχεση να επιτύχουν κλίμακα και αντίκτυπο. Αυτή η γραμμή σκέψης με οδήγησε στην αξιολόγηση πρωτοβουλιών σε δύο βασικά επίπεδα: Νομιμότητα και Συνάφεια.
Νομιμότητα
Οι νόμιμες / αξιόπιστες πρωτοβουλίες συνήθως διαθέτουν τα ακόλουθα χαρακτηριστικά:
- Δημιουργήθηκαν από συμφέροντα πολλών ενδιαφερομένων (ούτε οι «αυτοδηλώσεις βιωσιμότητας» από εμπορικές ενώσεις, ούτε οι ιδεαλιστικές εκστρατείες ακτιβιστών από μόνες τους είναι πραγματικά νόμιμες επειδή δεν έχουν την έγκριση του φάσματος των ενδιαφερόμενων φορέων). Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν έχει αξία η ευαισθητοποίηση, αλλά ας προσέξουμε ότι δεν τοποθετούνται ως πρωτοβουλίες βιωσιμότητας εκτός και αν ενσωματώνουν ευρεία υποστήριξη των ενδιαφερομένων.
- Αγκαλιάστε τη διαφάνεια (σε πηγές χρηματοδότησης, αποτελέσματα, διακυβέρνηση, πεδίο δράσης, συμμετέχοντες κ.λπ.)
- Ενσωμάτωση ανεξάρτητης επαλήθευσης των αποτελεσμάτων/προόδου.
- Συλλέξτε και δημοσιεύστε αξιόπιστα δεδομένα.
- Αναφέρετε δημόσια την πρόοδο ως προς τους στόχους σε τακτική βάση·
- Καθοδηγείται από αντιπροσωπευτική διακυβέρνηση χωρίς αποκλεισμούς.
- Καθιερώστε ένα «πλαίσιο αξιώσεων» (με σαφή καθοδήγηση σχετικά με τον τρόπο επικοινωνίας σχετικά με το έργο και την πρόοδο της πρωτοβουλίας, καθώς και την ιχνηλασιμότητα και τη χρήση λογότυπου, εάν χρειάζεται).
- Απαιτήστε αλλαγή συμπεριφοράς προς όφελος των ανθρώπων και του πλανήτη. (Εάν δεν χρειάζεται πραγματικά να αλλάξετε κάτι που κάνετε, μπορεί να είναι μια νόμιμη και αξιόπιστη πρωτοβουλία «υπεύθυνης προμήθειας» ή απλώς μια εκστρατεία «ευαισθητοποίησης»;)
Αυτή είναι μια καλή αρχή για μια λίστα κρίσιμων κριτηρίων για τη δημιουργία μιας νόμιμης πρωτοβουλίας. Υπάρχει ένας διεθνώς αναγνωρισμένος οργανισμός που ονομάζεται ISEAL που παρέχει πρόσθετες διευκρινίσεις και ένα σύνολο αρχών που προσπαθούν να τηρήσουν αξιόπιστες πρωτοβουλίες. Οι αναγνώστες ενθαρρύνονται να συμβουλευτούν τον ιστότοπό τους.
Όπως αναφέρθηκε παραπάνω, ως επιχειρηματίας, ήθελα να μην είναι μόνο οι πρωτοβουλίες που υποστήριξε η εταιρεία μου Νόμιμος, Αλλά επίσης Σχετικό στην επιχείρησή μου.
Συνάφεια
Η συνάφεια μιας πρωτοβουλίας καθορίζεται με την τήρηση των εξής:
- Επιλύει ένα τεχνικό πρόβλημα για την εταιρεία, π.χ., λέει στους διευθυντές πώς να προμηθεύονται ξύλο υπεύθυνα ή να διαχειρίζονται αποτελεσματικά τους υδάτινους πόρους κ.λπ.
- Εμπνέει τους υπαλλήλους της εταιρείας και τους κάνει περήφανους που εργάζονται για την εταιρεία.
- Παρέχει ένα νόμιμο πλαίσιο για να μιλήσετε στους πελάτες σχετικά με την υπεύθυνη προμήθεια.
- Υποκινεί την καινοτομία (σε υλικά, αλυσίδες εφοδιασμού, τμηματοποίηση προϊόντων ή/και αγοράς κ.λπ.)
- Δημιουργεί ένα «φαινόμενο φωτοστέφανου» με εξωτερικά μέρη (τύπος, ΜΚΟ, Εμπορικές Ενώσεις, κ.λπ.), έτσι ώστε η επωνυμία να επωφεληθεί από τη συσχέτιση και την επένδυση σε χρόνο και πόρους.
Νομική Συμμόρφωση
Μια τελευταία σκέψη. Ακούω συχνά, «Η εταιρεία μας προμηθεύεται πρώτες ύλες μόνο από χώρες με ισχυρά νομικά συστήματα και συστήματα επιβολής». Το πρόβλημα με αυτό είναι ότι (γενικά) η νομοθεσία υστερεί στις περιβαλλοντικές ανάγκες και συχνά δεν είναι κάτι περισσότερο από μια αδέξια κατασκευασμένη απάντηση σε μια κρίση. Ίσως το πιο σημαντικό, οι μεγάλες επωνυμίες και οι έμποροι λιανικής, όταν κατηγορούνται για αδικοπραγία στις αλυσίδες εφοδιασμού τους, δεν θεωρούνται αξιόπιστοι εάν απαντήσουν: «Οι πολιτικές μας για την προμήθεια είναι όλες νομικά συμβατές». Απλώς δεν έχει απήχηση στο κοινό. Η δύναμη των νόμιμων πρωτοβουλιών έγκειται στην «προσθετικότητα» τους. υπερβαίνουν τη νομική συμμόρφωση.
Καμία πρωτοβουλία βιωσιμότητας ή πρότυπο πιστοποίησης δεν θα βαθμολογήσει πλήρως τα κριτήρια νομιμότητας ή συνάφειας που αναφέρονται παραπάνω. Ωστόσο, το βρήκα ένα χρήσιμο πλαίσιο για την αξιολόγηση πρωτοβουλιών που συναντά κανείς στο γραφείο μου και προσκαλώ άλλους να το εξετάσουν όταν τους ζητηθεί να συμμετάσχουν σε πρωτοβουλίες, συμπεριλαμβανομένης αυτής που ηγούμαι."
Πάτρικ Λέιν
Διευθύνων Σύμβουλος Better Cotton Initiative
Αυτό το άρθρο είναι μια ανατύπωση από την Έκθεση Έτους Fiber 2015, που δημοσιεύθηκε αρχικά τον Απρίλιο του 2015.
